1 rocznica powstania Gladius et Codex 13-14 września 2003, Zurich

Podziękowania za zdjęcia dla Marlona i Alex

14 wrze­śnia 2002 po­wstała szwaj­car­skie sto­wa­rzy­sze­nie Gladius et Codex zaj­mu­jące się daw­nymi eu­ro­pej­skimi sztu­kami walki. W rok póź­niej Marlon Höß-Böttger wraz ze swo­imi ko­le­gami zor­ga­ni­zo­wał w Zurichu se­mi­na­rium po­świę­cone walce dłu­gim mie­czem uka­za­nej przez nie­miec­kiego mi­strza, Johannesa Liechtenauera.

Już w pią­tek mie­li­śmy oka­zję wraz z Odinem, Jörgiem oraz zna­jo­mymi z nie­miec­kiej grupy Ochs zwie­dzić trze­cie pię­tro Landesmuseum, gdzie znaj­duje się po­cho­dząca z ar­se­nału miej­skiego oraz z in­nych zna­le­zisk broń biała. Dzięki uprzej­mo­ści dok­tora Matthiasa Senny mo­gli­śmy przyj­rzeć się bli­żej co cie­kaw­szym eg­zem­pla­rzom – jed­nemu mie­czowi typu X z po­zła­caną rę­ko­je­ścią i ostrzem z da­ma­stu, dwóm mie­czom typu X z gło­wicą w kształ­cie orze­cha (typ A), jed­nemu XVII, wy­jąt­kowo cie­ka­wemu oraz jed­nemu XVIIIa o tak sze­ro­kim ostrzu, że można by go po­są­dzić o by­cie mie­czem ka­tow­skim, gdyby nie ostro za­koń­czony sztych. Mogliśmy też po­dzi­wiać tzw. Federschwert – trzy eg­zem­pla­rze ćwi­czeb­nych mie­czy, iden­tycz­nych z ilu­stro­wa­nymi u Joachima Meyera. Prawdziwą gratką była moż­li­wość wzię­cia wszyst­kich wy­mie­nio­nych ro­dza­jów broni do ręki.

Warsztaty pro­wa­dziły dwie osoby – Jörg Bellinghausen i Matt Galas. Uczestniczyło w nich po­nad 40 osób, głów­nie na­le­żą­cych do Gladius et Codex oraz Ochs. Z cie­ka­wych go­ści można wy­mie­nić tu­taj Charliego Markli, pre­zesa Szwajcarskiej Federacji Muay Thay, oraz Benjamina Rittingera, członka Dog Brothers. Swoją obec­no­ścią to­wa­rzy­stwo uświet­nił też Odin Lingaard z Norwegii.

Zajęcia roz­po­czął w so­botę rano Marlon krót­kim wy­kła­dem na te­mat osoby i nauk Johannesa Liechtenauera. Zaznaczył, że w skład Kunst des Fechtens wcho­dziła nie tylko szer­mierka mie­czem, ale też za­pasy, walka szty­le­tem, ta­sa­kiem, konno oraz pie­szo w zbroi. Wspomniał też o tra­dy­cji Liechtenauera i mi­strzach po­dą­ża­ją­cych jego śla­dem.

Po pre­zen­ta­cji Jörg po­pro­wa­dził pierw­szy warsz­tat ilu­stru­jący kon­cep­cję Vor – omó­wił po­krótce pracę nóg, po­stawy, pod­sta­wowe cztery ude­rze­nia oraz pięć se­kret­nych. Generalnie wszystko po­szło dość spraw­nie. Jedyne kon­tro­wer­sje wzbu­dziła in­ter­pre­ta­cja Krumphau jako prze­ła­ma­nia po­stawy wołu.

Tematem Nach – od­zy­ski­wa­niem ini­cja­tywy – za­jął się po lun­chu Matt Galas. Pokazał idee Nachraisen, za­równo jako od­cho­dze­nie z dy­stansu jak i ata­ko­wa­nia w trak­cie zbyt dłu­giego ataku prze­ciw­nika, Überlauffen, Absetzen i Versetzen.

Matt roz­po­czął rów­nież za­ję­cia nie­dzielne, prze­cho­dząc z walki na dy­stans do Anbinden – zwią­za­nia mie­czy – i pre­zen­tu­jąc kon­cep­cje i tech­niki Winden. Ciekawym eks­pe­ry­men­tem było usta­wie­nie osób w 5 rzę­dach, aby mo­gły każdą z tech­nik prze­ćwi­czyć na part­ne­rach o róż­nym wzro­ście.

Po lun­chu Jörg za­koń­czył se­mi­na­rium warsz­ta­tem obej­mu­ją­cym Durchlauffen i Ringen am Schwert – za­pasy i walkę w bli­skim dy­stan­sie – oraz kilka tech­nik pół-miecza, da­jąc po­smak tego, jak mo­gła wy­glą­dać walka w zbroi.

Seminarium zor­ga­ni­zo­wano z iście szwaj­car­ską do­kład­no­ścią. Matt i Jörg, któ­rzy ni­gdy wcze­śniej się nie spo­tkali, współ­dzia­łali zna­ko­mi­cie, płyn­nie prze­cho­dząc od jed­nego te­matu do dru­giego. Należy tu też od­dać ho­nor Marlonowi, który wszystko to ko­or­dy­no­wał i nad­zo­ro­wał „za­war­tość” każ­dego z warsz­ta­tów. Jedyne, czego bra­ko­wało mi pod­czas pre­zen­ta­cji, to przy­naj­mniej jed­nej tech­niki po­ka­za­nej na peł­nej pręd­ko­ści, aby pu­blicz­ność miała oka­zję prze­ko­nać się, że one dzia­łają nie tylko w trak­cie ćwi­cze­nia, ale rów­nież i w walce.

Jak zwy­kle ko­le­żeń­ska at­mos­fera i moż­li­wość wy­miany do­świad­czeń spra­wiły, że czas w Zurichu zle­ciał bły­ska­wicz­nie. Kolegom z Gladius et Codex wy­pada ży­czyć ko­lej­nej rów­nie uda­nej rocz­nicy.

Na ko­niec chcia­łem po­dzię­ko­wać Marlonowi i resz­cie or­ga­ni­za­to­rów za oka­zaną mi ogromną go­ścin­ność.