John Clements
Tłumaczenie Krzysztof Kruczyński
Oryginalny tekst znajduje się na stronie ARMA
ARMA jest owocem zbiorowego wysiłku setek specjalistów, badaczy i adeptów z różnych krajów, zaangażowanych w fizyczne i akademickie badanie zagadnienia europejskiej literatury sztuk walki i uzbrojenia. W zakresie badań znajdują się zagadnienia z okresu ponad 600 lat. Nasi członkowie zajmują się głębokim i nieustannym badaniem historycznych tekstów i dokumentów dotyczących walki. Nieustannie ulepszamy program treningowy i metody ćwiczenia poprzez dokonywanie transkrypcji, tłumaczeń, interpretacji i wdrażanie owych technik w praktyce. Poprzez nasze studia szukamy zrozumienia ogólnej natury zjawiska walki i sztuk walki z tamtego okresu oraz rzeczywistego zastosowania oryginalnego uzbrojenia i opancerzenia. Poprzez ćwiczenia i kompetentną demonstrację (z zachowaniem środków bezpieczeństwa) staramy się ożywić tę zaginioną sztukę. Chcemy też rozwinąć nasze zdolności do samoobrony poprzez zrozumienie jej skutecznego zastosowania. Zawiera się w tym także rozwijanie nowego wszechstronnego programu nauczania.
Podejmujemy się szeroko zakrojonej, pragmatycznej interpretacji źródeł historycznych, skupiających swoją uwagę na jak najwierniejszym praktycznym zastosowaniu teoretycznych nauk, uznając ich aspekty fizyczne oraz powagę opisywanej w nich sztuki, a unikając podejścia nazbyt technicznego i wyłącznie akademickiego. Nie zajmujemy się też aspektami sportowymi, rozrywkowymi, czy odtwarzaniem ról. Szukając wśród elementów zawartych w źródłach historycznych zarówno cech wspólnych jak i różnic, staramy się, by nasze badania wyszły poza teoretyczne i akademickie rozważania, a ukazały poprzez praktykę, jak kombatanci w rzeczywistej walce stosowali opisane zasady i koncepcje.
Ten niekończący się proces łączy w sobie akademicką dyscyplinę z rozwojem sprawności fizycznej. Akademickie badania manuskryptów i opublikowanych pozycji są poprzedzone analizami artystycznymi, kodykologicznymi, lingwistycznymi i paleograficznymi. Późniejszym etapem pracy jest wzajemne ich porównanie pod kątem tematu, struktur kontekstowych, celów i pochodzenia. Hoplologiczne i fizyczne zgłębianie prac opiera się przede wszystkim na wyodrębnieniu stosowanych w nauczaniu zasad, idei i technik, a następnie ćwiczeniu ich jako umiejętności walki.
Aby osiągnąć zamierzone cele, nasza organizacja zapewnia ogromne zbiory rozmaitych materiałów i źródeł naukowych, przyczyniając się wielce do promocji tej dziedziny, podnosząc jej wiarygodność i zasadność. Organizujemy seminaria, warsztaty, prezentacje i sympozja. Zapewniamy konsultacje dla instytucji prywatnych i publicznych oraz osób fizycznych, pełniąc jednocześnie rolę orędowników i urzędu ochrony konsumenta dla kolekcjonerów broni dawnej. W trakcie realizacji tych celów zmagamy się z wieloma głęboko zakorzenionymi mitami, niedopowiedzeniami i całkowitymi bzdurami dotyczącymi zagadnienia, jakim są Dawne Europejskie Sztuki Walki.
Ogólnie rzecz biorąc, nasz wysiłek ma charakter zbiorowy. Łączą nas ten sam cel wierna historii rekonstrukcja zaginionych umiejętności i rozwój własnych. Nasze podejście polega na wykorzystywaniu historycznych podręczników jako źródeł wiedzy oraz ćwiczenia replikami broni uzbrojenia jak najwierniej odwzorowującymi oryginały.
Kiedy pod koniec lat 90. zaczęliśmy realizować ten pomysł w sposób zorganizowany, był on raczej niespotykany. Po pewnym czasie wiele z tego czego się dowiedzieliśmy i co wypraktykowaliśmy znalazło swoje miejsce w ulepszonym programie treningowym ARMA (zawartym w naszych esejach, filmach, poradach treningowych, Przewodniku dla Członków itd.). Nasza Metoda Treningowa składa się z wykorzystania czterech narzędzi (drewnianych mieczy, tępej stali, broni miękkiej oraz ostrych replik) do ćwiczeń, sparringów i testów cięć. Jako główny instruktor stworzyłem materiały do nauki i system testów dla różnych broni. Na tej podstawie powstał NPS (Narodowy Program Szkoleniowy), zawierający certyfikację rang, walki na stopnie itp. Program ten nie jest końcem nauki, ale jego początkiem. Tworzy doskonałą bazę startową konieczne minimum, na którym budować można już własny warsztat.
ARMA jest daleka od bycia tylko mną i moją metodą. Tworzą ją niezależne grupy studentów współpracujących ze sobą, korzystających z tych samych źródeł, skupionych wokół głównego programu treningowego, ale jednak wnoszących weń własny wkład, przyczyniając się w ten sposób do stworzenia większej całości. Można nas postrzegać jako zbiór rozproszonych, indywidualnych eksperymentatorów, koordynujących niezależne działania w jednym celu: poszerzenia wiedzy o naukach zawartych w źródłach historycznych. Jako prezes służę tej sprawie w charakterze przekaźnika. Wszyscy działamy bowiem raczej jak poszczególne instrumenty na sali koncertowej, niż członkowie chóru śpiewającego jednym głosem.
Ideą leżącą u podstaw ARMA jest jedność jej członków, przejawiająca się we wspólnej metodzie badawczej oraz chęci do dzielenia się informacjami i wymiany doświadczeń. Celem tych działań jest możliwość utworzenia wspólnej bazy zasobów. Źródła te będzie można potem wykorzystać w celu zwiększania wiarygodności i kompetencji naszej dziedziny. W obrębie tego rodzaju pracy zespołowej każdy członek ARMA ma prawo studiowania i praktykowania tego, czego sam chce i jak chce. Pomimo, że wciąż pozostaje on indywidualnym studentem, a każda Grupa Treningowa autonomicznym, niepodległym klubem, wszyscy wciąż tworzą całość wspólnego procesu uczenia siebie i innych. Skupiamy się pod jednym sztandarem dla pożytku całości.
Dla tych, którzy nie mają nikogo, z kim mogli by zacząć swą edukację, lub tych, którzy trenują samotnie, albo po prostu chcą skorzystać z efektywnej metodyki treningu Dawnych Europejskich Sztuk Walki bez potrzeby zajmowania się odtwarzaniem ról, teatralizacją i sportem, mamy specjalnie skonstruowany program ćwiczeń. Dla osób pragnących zweryfikować swe umiejętności oferujemy opcjonalny system certyfikacji, przygotowany wedle (między)narodowych standardów.
Jeśli wziąć pod uwagę fakt, że naszym członkom przekazujemy wyniki badań, wnioski i idee do wspólnej analizy i dyskusji, ARMA jest jak oprogramowanie open source, To trochę jak stawianie stodoły przez Amiszów – poprzez zbiorowe działanie całej społeczności jesteśmy w stanie osiągnąć więcej, niż gdybyśmy mieli działać w pojedynkę. Dzięki ustalonym standardom, działaniu w znanym wszystkim, wspólnym systemie i podobnym podejściu o wiele łatwiej nam się razem pracuje i ćwiczy. Co nie oznacza, że nasze podejście jest dogmatyczne. Czy możemy mieć różne analizy tego samego źródła? Oczywiście, że tak! Powinniśmy je mieć, jeśli mamy je porównywać i osiągnąć większe zrozumienie tematu. Czy możemy trenować na różne sposoby? Jak najbardziej! W ten sposób ulepszamy tylko nasze działania. Z chęcią pozwalamy sobie na debatę w naszych szeregach i gorąco zachęcamy do kwestionowania, dyskutowania i prowadzenia ścisłego dyskursu. Na pewno nie chcemy, aby zakradła się do nas ortodoksja, ani wpaść w dogmatyzm, który mamy wrażenie już się pojawił pośród innych grup odtwarzających DESW. Wielką zaletą Metody Badawczej ARMA jest to, że jest ona nieustannym procesem, ewoluuje, sama się koryguje i nie ma w sobie inercji i dogmatyzmu.
Na pewno chcemy uniknąć sytuacji, w której wyszkolimy studenta sprawnego w wykonywaniu wzorców ruchowych, ale nieudolnego jako wojownika. Odrzucając elementy odtwarzania ról, choreografii, rozrywki i eskapizmu, docieramy do samego sedna szermierki dawnej jako sztuki samoobrony i akademickich badań. Zatem, jeżeli nie jesteś zainteresowany kierunkiem, w jakim zmierzamy, nie chcesz dzielić z nami metod działania, prawdopodobnie nie powinieneś czytać tego artykułu. Nie wybieramy losowo technik z paru tylko podręczników i nie opieramy się na płytkim zrozumieniu teorii jednego mistrza. Sukcesywnie analizujemy wszystkie dostępne źródła obejmujące okres setek lat i kilka krajów. Odkrywamy, praktykujemy i doskonalimy nasze pojmowanie historycznych przekazów, jednocześnie udostępniając innym metodologię, która daje studentom narzędzia potrzebne im do samodzielnej pracy. Prowadzimy też badania dotyczące oryginalnych broni i opancerzenia, sprawdzając ich budowę i rozwój oraz wgłębiamy się w relacje z odbytych walk i opisy ran. I w końcu uczymy samych siebie, by móc tą wiedzą dzielić się z innymi.
Jesteśmy dumni z naszej bezpretensjonalności. Studiujemy ze świadomością, że autorzy dawnych przekazów już nie żyją, a my musimy działać na naszym poziomie kompetencji, chcąc poszerzać całkowitą oraz osobistą wiedzę w temacie. Żaden Scholar ARMA nie zawaha się poprosić drugiego o wyjaśnienie, gdy zauważy iż jego interpretacja lub zastosowanie techniki wydają się być niedorzeczne. I żaden scholar, niezależnie od umiejętności i stopnia zaawansowania, nie odrzuci pytań, czy krytyki drugiego.
Dodatkowo zapewniamy naszym członkom zestawy sprawdzonych ćwiczeń i rutyn, które pozwalają im (trenując w grupie bądź indywidualnie) zdobyć podstawową wiedzę i umiejętności, niezbędne w ćwiczeniu DESW jako prawdziwej sztuki walki. Sparingi, testy cięć, sprawność fizyczna, dyscyplina i bojowe nastawienie są dla nas bardzo istotne. Przykładając do nich dużą wagę sprawiamy, że w rezultacie otrzymujemy zgodną ze źródłami, skuteczną w walce interpretację i rekonstrukcję tych zaginionych umiejętności. Dzięki tej metodzie nasi adepci szybko stają się poważnymi studentami, bez względu na predyspozycje fizyczne, wiek i temperament. ARMA zapewnia niezbędne środki, materiały do nauki, narzędzia oraz odpowiedni przykład, pozwalając każdemu z nas wspólnie pracować nad odrodzeniem i rekonstrukcją Dawnych Europejskich Sztuk Walki. Stopień umiejętności adeptów zależy tylko i wyłącznie od ich osobistego zaangażowania i poświęcenia. Tak właśnie to robimy w ARMA pokazujemy, jak można studiować DESW.
Jako redaktor macierzystej strony ARMA i główny instruktor, wszystko co robię, to korzystając ze swego doświadczenia doradzam i wskazuję tę drogę. Od każdego z osobna zależy, jak daleko nią pójdzie i czy podzieli się z resztą tym, co znajdzie. Działania ARMA są wspólnym procesem. Starzy Mistrzowie są naszymi prawdziwymi nauczycielami, ja jestem tylko przewodnikiem.