Trójpoziomowy program szkoleniowy ARMA

John Clements

Tłumaczenie Tomasz Piotrowski
Oryginalny tekst znajduje się na stronie ARMA

Ćwiczenie śre­dnio­wiecz­nej szer­mierki „sys­te­mem” ARMA to kom­bi­na­cja ba­dań aka­de­mic­kich oraz ener­gicz­nych ćwi­czeń prak­tycz­nych. Aby pro­wa­dzić ba­da­nia i tre­no­wać or­ga­ni­zu­jemy się w Grupy Treningowe zło­żone z lu­dzi o po­dob­nym na­sta­wie­niu, pra­cu­ją­cych ra­zem, dzie­lą­cych się in­for­ma­cjami oraz ma­ją­cych ge­ne­ral­nie to samo po­dej­ście, me­to­dykę, fi­lo­zo­fię, cele oraz wspólne war­to­ści. Aby re­kon­stru­ować umie­jęt­no­ści, w opar­ciu o róż­no­rodne tek­sty hi­sto­ryczne roz­wi­jamy ze­stawy ćwi­czeń, które na­stęp­nie ofe­ru­jemy człon­kom ARMA w po­staci pro­gramu tre­nin­go­wego. Wyznaczamy stan­dardy a po­tem cer­ty­fi­ku­jemy w tych umie­jęt­no­ściach ćwi­czą­cych oraz in­struk­to­rów.

Celem na­szych tre­nin­gów jest stać się sil­nym, szyb­kim, płyn­nym oraz nie­prze­wi­dy­wal­nym w sku­tecz­nym wy­ko­rzy­sty­wa­niu praw­dzi­wych tech­nik. Osiągnięcie tego zwięk­szy wia­ry­god­ność i świa­do­mość sku­tecz­no­ści Dawnych Europejskich Sztuk Walki. Częścią na­szych ba­dań szer­mierki hi­sto­rycz­nej jest trój­po­zio­mowy pro­gram szko­le­nia ARMA. Te trzy po­ziomy po­wstały, aby do­star­czyć uczniom wie­dzy i umie­jęt­no­ści po­trzeb­nych do po­waż­nych ba­dań i ćwi­czeń.

Poziom pierw­szy: Podstawowe za­sady oraz pod­stawy wie­dzy – pod­stawy bio­me­cha­niki, bu­do­wa­nie mię­śni oraz Armatura (pod­sta­wowe ćwi­cze­nia) nie­zbędne do na­uki – za­pew­nia je tre­ning pod­staw szer­mierki dłu­gim mie­czem.

Poziom drugi: Kształcenie i roz­wi­ja­nie umie­jęt­no­ści – po­stęp w roz­woju bie­gło­ści i zro­zu­mie­nie wy­ni­ka­jące z opa­no­wa­nia pod­staw wła­da­nia dłu­gim mie­czem służą roz­wo­jowi ogól­nych umie­jęt­no­ści, a także na­uce in­nych broni.

Poziom trzeci: Specjalizacja i ba­da­nia – do­sko­na­le­nie umie­jęt­no­ści i po­sze­rza­nie wie­dzy osiąga się przez dal­szą prak­tyczną in­ter­pre­ta­cję oraz ba­da­nia ory­gi­nal­nych źró­deł. Wyniki i wnio­ski z tych ba­dań zo­stają włą­czone do ma­te­riału szko­le­nio­wego pierw­szego i dru­giego po­ziomu, two­rząc cią­gły tok stu­diów.

Elementy poziomu 1 – Podstawowe zasady

Podstawą szko­le­nia po­ziomu pierw­szego jest na­uka mie­cza dłu­giego jako broni pod­sta­wo­wej. Od ucznia ocze­kuje się, że bę­dzie roz­wi­jał pod­sta­wowe umie­jęt­no­ści wy­ma­gane do dal­szego ćwi­cze­nia Dawnych Europejskich Sztuk Walki po­przez przy­swa­ja­nie fun­da­men­tal­nych za­sad i po­jęć po­zna­nych pod­czas walki tą bro­nią (pie­szo i bez opan­ce­rze­nia). Dotyczy to pod­sta­wo­wych ele­men­tów ta­kich jak: po­zy­cja, chwyt, główne po­stawy, rów­no­waga, praca nóg, dy­stans, wy­czu­cie czasu, na­cisk, obrona, trzy spo­soby ataku: ude­rze­nia, pchnię­cia, cię­cia, za­wie­sze­nia, zwią­za­nia, ru­tyny, kon­try z pię­cioma mi­strzow­skimi ude­rze­niami, od­bi­ja­nie i zbi­ja­nie, pod­sta­wowe prze­chwyty, ćwi­cze­nia z na­ci­sku, osiem ude­rzeń, wolna walka. Materiał po­ziomu pierw­szego za­wiera wie­dzę po­trzebną do otrzy­ma­nia stop­nia ARMA General Free Scholar (je­żeli czło­nek ARMA de­cy­duje się uczest­ni­czyć w sys­te­mie ran­kin­go­wym). Kompletny ze­staw wy­ma­gań znaj­duje się na stro­nach we­wnętrz­nych. Nauki po­ziomu pierw­szego (za­warte w na­szym NTP 1.0 do 1.3) za­po­znają ucznia z Metodą Badawczą ARMA oraz przy­zwy­cza­jają do ćwi­cze­nia Metodą Treningową ARMA.

Elementy poziomu 2 – Postęp

Instruktaż po­ziomu dru­giego sku­piony jest na po­sze­rze­niu ele­men­tów dłu­giego mie­cza i ich re­la­cji w sto­sunku do broni dru­go­rzęd­nych. Mając już opa­no­wane ele­menty po­ziomu pierw­szego mo­żemy do­ko­nać po­stępu w zro­zu­mie­niu ele­men­tów po­ziomu dru­giego po­przez wpro­wa­dze­nie bar­dziej skom­pli­ko­wa­nych ćwi­czeń: do­dat­kowe po­stawy, ćwi­cze­nie szes­na­stu ude­rzeń, pół­miecz (po­stawy, na­cisk, ude­rze­nia, roz­bro­je­nia), dzia­ła­nie wolną ręką, wcho­dze­nie w bli­ski dy­stans (roz­bro­je­nia, prze­chwyty, oba­le­nia, kop­nię­cia, rzuty). Materiał po­ziomu dru­giego za­wiera rów­nież walkę prze­ciw róż­nym ro­dza­jom broni (broń drzew­cowa, szty­let, tar­cza, pu­klerz), star­cia z wie­loma prze­ciw­ni­kami, te­sty cięć, pod­stawy tech­nik za­pa­śni­czych, do­sko­na­le­nie umie­jęt­no­ści pod­czas spar­rin­gów, umie­jęt­ność walki w opan­ce­rze­niu i spar­ringi w zbro­jach, wprawę w wy­ko­ny­wa­niu ude­rzeń mi­strzow­skich oraz za­sto­so­wa­nie zna­nych z dłu­giego mie­cza kon­cep­cji do walki krót­kim mie­czem jed­no­ręcz­nym.

Następnym klu­czo­wym ele­men­tem na­uki jest jest za­sto­so­wa­nie ele­men­tów z walki mie­czem dłu­gim do wy­bra­nej broni dru­go­rzęd­nej. Mogą to być: miecz i pu­klerz, miecz i szty­let, broń drzew­cowa, szty­let, ra­pier, młot lu­cer­neń­ski, miecz dwu­ręczny, walka w zbroi pły­to­wej, za­pasy bez broni. W miarę moż­li­wo­ści uczeń na­bywa i tre­nuje tech­niki oraz tak­tykę walki cha­rak­te­ry­styczne dla da­nej broni. Broń ta może stać się bro­nią pod­sta­wową pod­czas na­uki na po­zio­mie trze­cim.

Oczekiwania wo­bec ucznia, który opa­no­wał drugi po­ziom to: szer­sza wie­dza do­ty­cząca hi­sto­rii szer­mierki oraz li­te­ra­tury zwią­za­nej z Dawnymi Europejskimi Sztukami Walki, pew­ność w po­słu­gi­wa­niu się ter­mi­no­lo­gią z tek­stów źró­dło­wych, moż­li­wość prze­ka­za­nia ju­nio­rom wie­dzy z po­ziomu pierw­szego, wy­ka­za­nie umie­jęt­no­ści pod­czas wol­nej walki prze­ciwko róż­nym bro­niom i wielu prze­ciw­ni­kom, ru­tyna z po­ziomu pierw­szego wraz z ude­rze­niami we wszyst­kich ośmiu kie­run­kach pod­czas ru­chu w do­wolną stronę z wy­ko­rzy­sta­niem ude­rzeń mi­strzow­skich, tech­nik pół­mie­cza i ak­cji wolną ręką. Poziom drugi składa się na główną część umie­jęt­no­ści po­trzeb­nych do wy­gra­nia walk o ty­tuł ARMA Senior Free Scholar (patrz Walki na sto­pień Senior Free Scholar).

Elementy poziomu trzeciego – Specjalizacja

Istotą po­ziomu trze­ciego jest spe­cja­li­za­cja. Oczekuje się od ucznia, że przy uży­ciu wy­bra­nej broni dru­go­rzęd­nej za­de­mon­struje ude­rze­nia, ru­tyny, te­sty cię­cia (w sto­sow­nych przy­pad­kach) oraz umie­jęt­no­ści w wol­nej walce. Scholarzy po­ziomu trze­ciego z ty­tu­łem se­niora po­winni być zdolni do prze­pro­wa­dze­nia kom­pe­tent­nego in­struk­tażu z ele­men­tów po­ziomu dru­giego. Poziom trzeci sku­pia się rów­nież na po­waż­nych ba­da­niach. Poprzez po­rów­na­nie i ze­sta­wie­nie zna­nych ma­te­ria­łów, wła­sne spo­strze­że­nia i współ­pracę z in­nymi Scholarami, uczeń ma ba­dać wy­brane hi­sto­ryczne tek­sty do­ty­czące szer­mierki i do­kła­dać sta­rań w zgłę­bia­niu oraz opi­sy­wa­niu nauk, me­tod, sys­te­mów, sty­lów i za­sad. Ma su­ge­ro­wać, w jaki spo­sób ująć zba­dane ele­menty w no­wo­cze­sny pro­gram szko­le­niowy ćwi­czeń tech­nicz­nych lub walki. Działalność po­ziomu trze­ciego obej­muje roz­wój róż­no­rod­nych pro­gra­mów szko­le­nio­wych na pod­sta­wie pracy Senior Scholarów i Senior Researcherów. Każdy Scholar może rów­no­le­gle z na­uką po­ziomu pierw­szego i dru­giego zde­cy­do­wać się na ba­da­nia ele­men­tów po­ziomu trze­ciego. Jednakże naj­le­piej, je­śli na­uka po­ziomu trze­ciego jest wy­ni­kiem do­świad­czeń zdo­by­tych po opa­no­wa­niu ma­te­riału i ukoń­cze­niu szko­le­nia po­ziomu dru­giego. Elementy po­ziomu pierw­szego są punk­tem star­to­wym wszyst­kich Scholarów, nie­za­leż­nie od broni, któ­rej będą się póź­niej uczyć, czy ob­sza­rów ich za­in­te­re­so­wań.

Filozofia treningu

Główna idea sto­jąca za struk­turą na­szych trzech po­zio­mów na­uki Dawnych Europejskich Sztuk Walki to wzrost na­szych umie­jęt­no­ści i zro­zu­mie­nia przez otwarty pro­ces interpretacja-zastosowanie (w prze­ci­wień­stwie do sa­mej „in­ter­pre­ta­cji”). Idea interpretacja-zastosowanie jest pro­sta: żeby zdo­być praw­dziwe umie­jęt­no­ści ucząc się ze źró­deł hi­sto­rycz­nych nie wy­star­czy tylko „zin­ter­pre­to­wać” daną ak­cję i „za­pre­zen­to­wać” w prak­tyce. Zrozumienie i wprawa wy­maga rów­nież pro­cesu „za­sto­so­wa­nia”. Ruchy mu­szą być „za­sto­so­wane” w re­ali­stycz­nej for­mie i przed­sta­wione w spo­sób efek­tywny w walce. Technika jest prze­pro­wa­dzona w walce w efek­tywny spo­sób, kiedy na­sze ru­chy ciała lub broni są wy­ko­nane tak, żeby z po­wo­dze­niem obro­nić się lub za­ata­ko­wać w od­po­wie­dzi na na­tar­cie prze­ciw­nika (wy­ko­nane z praw­dziwą szyb­ko­ścią i siłą). Musi się to od­być w re­ali­stycz­nym dy­stan­sie, aby od­zwier­cie­dlić rze­czy­wi­sty na­cisk broni i ciał w sil­nym kon­tak­cie, bez wy­mu­szo­nych, umó­wio­nych i z góry za­ło­żo­nych re­ak­cji prze­ciw­nika. System ARMA skła­da­jący się z na­szej Metody Badawczej i Metody Treningowej jest świa­do­mie za­pro­jek­to­wany przede wszyst­kim w bo­jo­wym du­chu, aby­śmy nie mu­sieli zaj­mo­wać się od­gry­wa­niem ról, te­atrem, wi­do­wi­sko­wo­ścią, ry­wa­li­za­cją spor­tową, czy szer­mierką ka­ska­der­ską. Zamiast tego chcemy zro­zu­mieć, w jaki spo­sób rze­czy­wi­ście wy­ko­rzy­sty­wano te bro­nie i umie­jęt­no­ści i jak ich fak­tycz­nie uczono.

Marzec 2005